ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Στην Αναγνωστική Εταιρία Κερκύρας φυλάσσεται ένα λεύκωμα με τίτλο στην ιταλική γλώσσα «Ricordo di Corfú» (Ενθύμιον της Κερκύρας). Πρόκειται για ένα σημαντικό μεγάλο δερματόδετο λεύκωμα μεγέθους 40 επί 50 εκατοστών, που περιέχει είκοσι εκτυπώσεις αλμπουμίνας σε σχήμα και θέμα τοπίου που καταγράφει μία περιοδεία σε διάφορα αξιοθέατα της Κέρκυρας πριν από το 1892, το έτος παραγωγής του. Το εμπροσθόφυλλο του λευκώματος φέρει στα ελληνικά τα αρχικά «Τ.Λ.», που αναφέρεται στον ιδιοκτήτη. Ο δημιουργός των εκτυπώσεων βεβαιώνεται ότι είναι ο Μπαρτολομέο Μπόρη (Δαλματία, Νήσος Χέρσο, 1842 - Τεργέστη, 1924), ο καλός Ιταλός φωτογράφος που είχε κάνει την Κέρκυρα πατρίδα του την περίοδο 1869-1912, και βραβεύτηκε με το Τιμητικό Μετάλλιο της Διεθνούς Έκθεσης του Παρισιού το 1889. Οι εκτυπώσεις δεν συνοδεύονται από λεζάντα και η αναγνώριση των θεμάτων επιβεβαιώθηκε από τον Θεόδωρο Μεταλληνό, γνώστη της ιστορίας και του τοπίου της Κερκύρας. Η σύνθεση των θεμάτων είναι μάλλον ανέμελη και η εκτυπώσή τους είναι μερικώς υπερφωτισμένη. Ωστόσο, είναι αξιοθαύμαστο το ότι καταγράφουν απόψεις του Ανακτόρου Αχίλλειον, μίας από τις πιο διάσημες βασιλικές βίλες της Ευρώπης, που χτίστηκε από την αυτοκράτειρα Ελισάβετ της Αυστρίας κατά τα έτη 1888-1891. Υπάρχουν τέσσερις εκτυπώσεις σχετικά με το Αχίλλειον στην τελευταία φάση της ανέγερσής του, περίπου το 1890. Οι άλλες φωτογραφίες χρονολογούνται ενωρίτερα (1880-1890) και είναι αρχαιολογικού και φυσιοδιφικού ενδιαφέροντος, για τις οποίες η νήσος της Κερκύρας προσφέρεται εξόχως.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Η συγκεκριμένη εκτύπωση αλμπουμίνας δείχνει μία άποψη της Σπιανάδας από την Τσιταντέλλα, το υψηλότερο σημείο του Παλαιού Φρουρίου της Κερκύρας. Το Μνημείο Μαίτλαντ (1816-1824) δεσπόζει στην Άνω Σπιανάδα. Αντιμέτωπα με τη Σπιανάδα είναι μία σειρά μεγαλοπρεπών κτιρίων, συμπεριλαμβανομένης της τότε Δημόσιας Βιβλιοθήκης, πρώην Στρατώνων Γκριμάνι μέχρι τον 18ο αιώνα και της Ιονίου Ακαδημίας το 1840-1864 (οδός Καποδιστρίου 1), των οικιών Φλαμπουριάρη (οδός Καποδιστρίου 4), Πετρετή (οδός Καποδιστρίου 9) και Αγγέλου Γιαλλινά (οδός Καποδιστρίου 12). Διακρίνεται ο μαρμάρινος Ανδριάντας του Καποδίστρια (1887) από τον Λεωνίδα Δρόση στον Προμαχώνα Ραϊμόντο. Ξεχωρίζει επίσης ο Οβελίσκος Ντάγκλας (1843) στην αρχική του θέση κοντά στο Καφέ Ακταίον. Τέλος, το πανοπτικόν Σωφρονιστήριον (1836), χτισμένο από τους Βρετανούς, φαίνεται στο βάθος στα αριστερά..

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Η συγκεκριμένη εκτύπωση αλμπουμίνας δείχνει μία άποψη του βορειοανατολικού τμήματος της παλαιάς πόλης από την Τσιταντέλλα, το υψηλότερο σημείο του Παλαιού Φρουρίου της Κερκύρας. Στο κέντρο εμφανίζεται το Ανάκτορο των Αγίων Μιχαήλ & Γεωργίου, που χτίστηκε από τον στρατηγό Σερ Τζωρτζ Γουίτμορ το 1819-1824, στην Κάτω Σπιανάδα. Στην οχύρωση που στηρίζει την Σπιανάδα, διακρίνεται η Ορθόδοξη Εκκλησία της Παναγίας Μανδρακίνας. Στο αριστερό άκρο της φωτογραφίας, διακρίνεται το τέλος του οικοδομικού τετραγώνου Λιστόν (1807-1814) και η πλατεία της Κοφινέτας. Βορειότερα διακρίνεται το Μέγαρο Καποδίστρια, χτισμένο σε σχέδια του Ιωάννη Χρόνη το 1832 (οδός Καποδιστρίου 122) και το Μέγαρο Παλατιανού, χτισμένο σε σχέδια του Φ. Ριβέλλη το 1862 (οδός Καποδιστρίου 124).

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Η συγκεκριμένη εκτύπωση αλμπουμίνας δείχνει μία άποψη του Παλαιού Λιμένα και Βίδο από το υψηλότερο σημείο του Νέου Φρουρίου, της Κερκύρας. Η φωτογραφία δείχνει αποθήκες και πολυόροφες κατοικίες στη δεξιά πλευρά. Στο βάθος διακρίνεται το Βίδο, μία νησίδα στο άνοιγμα του λιμένα, ο οποίος είναι γεμάτος από αγκυροβολημένα ατμόπλοια και ιστιοφόρα όλων των μεγεθών.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Η συγκεκριμένη εκτύπωση αλμπουμίνας δείχνει μία άποψη του Ποταμού στην Κέρκυρα με θέα προς το Βίδο. Ο Ποταμός είναι περιοχή στα δυτικά της παλαιάς πόλης. Το όνομα της περιοχής οφείλεται στο ποτάμι που πηγάζει από τα υψώματα του Πέλεκα και διασχίζει την περιοχή αυτή. Η φωτογραφία πλαισιώνεται απο ελαιόδενδρα του κτήματος Δαμασκηνού. Στο άνοιγμα των κλαδιών τους προβάλει κεντρικά το εντυπωσιακά υψηλό καμπαναριό της Ορθόδοξης Εκκλησίας του Αγίου Βαρβάρου, που θυμίζει το καμπαναριό του Αγίου Σπυρίδωνα. Στο βάθος διακρίνεται αμυδρά η νήσος Βίδο.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Η συγκεκριμένη εκτύπωση αλμπουμίνας δείχνει μία άποψη των νησίδων Ποντικονησίου και Βλαχέρνας περί τη χερσόνησο Κανόνι, νοτίως της παλαιάς πόλης της Κερκύρας. Το Ποντικονήσι αναφέρεται στο περίεργο σχήμα του ως ποντίκι και, σύμφωνα με ορισμένους, μπορεί να του έδωσε το όνομά του. Το εξέχον χαρακτηριστικό του είναι ένα βυζαντινό εκκλησάκι του Παντοκράτορα, που χρονολογείται από τον 11ο αιώνα. Σύμφωνα με μία ελληνική παράδοση, αυτή η νησίδα ήταν στην πραγματικότητα το καράβι του Οδυσσέα που μετατράπηκε σε βράχο από τον Θεό Ποσειδώνα. Το Ποντικονήσι πιθανόν χρησίμευσε ως πηγή έμπνευσης για τον πίνακα Η Νήσος των Νεκρών (1880) του Άρνολντ Μπαίκλιν. Η Βλαχέρνα είναι ένα μικρό μοναστήρι που χτίστηκε τον 17ο αιώνα στην άλλη νησίδα πιο κοντά στην Κέρκυρα και συνδέεται με αυτή μέ μία πεζογέφυρα. Το 1799 ανήκε επίσημα στην οικογένεια Χαλικιόπουλου-Μαντζάρου. Μέχρι το 1980 λειτουργούσε ως γυναικείο μοναστήρι. Το όνομα «Βλαχέρνα» προήλθε από τη μεγάλη Εκκλησία της Παναγίας των Βλαχερνών (5ος αιώνας) στην Κωνσταντινούπολη.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Η συγκεκριμένη εκτύπωση αλμπουμίνας δείχνει μία θέα του Ανεμομύλου από την προκυμαία της Γαρίτσας στην Κέρκυρα. Η Γαρίτσα είναι ένα προάστιο της πόλης της Κερκύρας όπου στο παρελθόν υπήρχαν αρκετές βιοτεχνίες. Επί Βρετανικής Προστασίας έγινε η διάνοιξη της παραλιακής λεωφόρου παράλληλα με την προκυμαία. Αυτή η λεωφόρος, που απέναντι της έχει άλσος μήκους 1065 μέτρων από τον Οβελίσκο Ντάγκλας έως το τέλος του Ανεμομύλου, προσφέρει στον κόσμο μία υπέροχη και γραφική βόλτα.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Η συγκεκριμένη εκτύπωση αλμπουμίνας δείχνει μία ἀποψη του Οβελίσκου Ντάγκλας που ανεγέρθηκε από το 1843 στην Άνω Σπιανάδα στην Παλαιά Πόλη της Κερκύρας. Αυτός ο Οβελίσκος αποτίει φόρο τιμής στα έργα του Σερ Χάουαρντ Ντάγκλας, έκτου Λόρδου Υπάτου Αρμοστή των Ιονίων Νήσων (29/4/1835-8/6/1841). Ο Οβελίσκος Ντάγκλας αρχικά τοποθετήθηκε απέναντι από την Ιόνιο Ακαδημία. Λόγω μίας κατολίσθησης μεταφέρθηκε το 1907 στη διασταύρωση των Λεωφόρων Αλεξάνδρας και Δημοκρατίας στην περιοχή Γαρίτσα της Κερκύρας. Είναι κατασκευασμένος από μάρμαρο, ύψους περίπου επτά μέτρων. Στις τέσσερις πλευρές της βάσης του υπάρχουν τρία ανάγλυφα και μία αναθηματική πλάκα χυτευμένη σε ορείχαλκο από τον Κερκυραίο γλύπτη Ιωάννη Καλοσγούρο (1794-1878). Το πρώτο ανάγλυφο απεικονίζει στέφανο δάφνης, το δεύτερο, το οικόσημο του Αρμοστή Ντάγκλας και το τρίτο, την Κέρκυρα προσωποποιημένη ως γυναικεία θεά, καθισμένη σε ένα βράχο, κρατώντας ένα κέρας αφθονίας στο αριστερό της χέρι και εκτείνοντας έναν κλάδο ελαίας με το δεξί της χέρι επάνω από την πλώρη μίας τριήρους στο φόντο. Το τέταρτο ανἀγλυφο παρουσιάζει επιγραφή του καθηγητή της Ιονίου Ακαδημίας Χριστοφόρου Φιλίτα (1787-1867), που ενημερώνει για ορισμένα από τα έργα που ολοκλήρωσε ο Αρμοστής Ντάγκλας, όπως η βελτίωση του υδραγωγείου, η κατασκευή του Σωφρονιστηρίου, η ίδρυση της Ιονικής Τράπεζας και του Ιονίου Γυμνασίου, η κατασκευή νεκροταφείων κ.λπ.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Η συγκεκριμένη εκτύπωση αλμπουμίνας δείχνει μία παραλιακή άποψη των Μπενιτσών, ενός παλαιού ψαράδικου χωριού που βρίσκεται 12 χιλιόμετρα νότια της πόλης, στη νοτιοανατολική ακτή της Κέρκυρας, σε κοντινή απόσταση από το Ανάκτορο Αχίλλειον. Το χωριό είναι καταπράσινο και το όνομά του πιθανόν προέρχεται από το γεγονός ότι οι ορεινές πηγές των Αγίων Δέκα τροφοδοτούσαν ένα ποτάμι που κυριολεκτικά «μπαίνει» στο παλαιό χωριό και διέτρεχε τον σημερινό δρόμο του. Η παραλία είναι από βότσαλα και άμμο με κρυστάλλινα νερά. Χαρακτηριστικός είναι ο μεγάλος βράχος με τη λεπτή βάση που ονομάζεται «Λαόπετρα», μέρος ενός συμπλέγματος μικροτέρων βράχων μέσα στη θάλασσα στη βόρεια είσοδο του χωριού.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Η συγκεκριμένη εκτύπωση αλμπουμίνας δείχνει, επάνω από την παραλία της Αγίας Τριάδας, τη θέα προς το Λιμένα Αλίπα, στην Παλαιοκαστρίτσα. Η Παλαιοκαστρίτσα, όνομα που κυριολεκτικά σημαίνει Παλαιό Κάστρο, με αναφορά στο εγγύς Αγγελόκαστρο, είναι ένας οικισμός στη βορειοδυτική Κέρκυρα, που έχει αναπτυχθεί πλησίον της Ιεράς Μονής της Παναγίας της Παλαιοκαστρίτσας. Με τις βραχώδεις ακτές της που καλύπτονται από πεύκα, είναι μία περιοχή απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς. Στην Αλίπα, λιμένα της Παλαιοκαστρίτσας, υπάρχει ένας φυσικός όρμος που χρησιμοποιείται πάντα ως καταφύγιο ψαρέματος όπου αγκυροβολούν βάρκες και μικρά πλοία.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Η συγκεκριμένη εκτύπωση αλμπουμίνας δείχνει μία άποψη του Παλαιού Φρουρίου από την Παραλία Φαληράκι με θέα στον Λιμένα Μανδράκι στην Κέρκυρα. Επάνω από το Μανδράκι υπάρχουν δύο σειρές κτιρίων - στα αριστερά οι Στρατώνες Πασκουαλίγκο (1718-1721) και δεξιά οι Στρατώνες των Βρετανών Αξιωματικών (1850). Οι Στρατώνες Πασκουαλίγκο χτίστηκαν από τον Γενικό Προνοητή Θάλασσας Τζόρτζιο Πασκουαλίγκο κατά την περίοδο 1718-1721. Καταστράφηκε από βόμβες κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και κατεδαφίστηκε μετά τον πόλεμο. Ελἀχιστα ίχνη αυτού του κτηρίου είναι ακόμα ορατά σήμερα. Ήταν ένα κτίριο με τρεις ορόφους προς τον βορρά και δύο όπισθεν λόγω του κεκλιμένου εδάφους, ενώ την πίσω όψη διέτρεχε στοά. Χρησιμοποιούνταν για τους Δαλματούς στρατιώτες της ενετικής φρουράς και μπορούσε να στεγάσει 1200 άνδρες.. Τα σχέδια του κτιρίου χρονολογούνται το 1850 και έγιναν από τον Βρετανό στρατιωτικό μηχανικό Έντμουντ Όγκλ. Πρόκειται για μία επιμήκη κατασκευή με λιτή όψη από λευκή πέτρα. Όπως και τα άλλα δύο έργα του βρετανικού προτεκτοράτου -το βρετανικό νοσοκομείο και οι στρατώνες πεζικού- καλύπτεται από ισχυρούς θόλους για να αντέχει στους κανονιοβολισμούς. Το κτίριο στεγάζει τώρα το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπσιτημίου. Στη δεξιά πλευρά της φωτογραφίας, εμφανίζεται το τείχος οχύρωσης για το όπισθεν μέρος του Ανακτόρου των Αγίων Μιχαήλ & Γεωργίου (1814-1824).

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Η παρούσα εκτύπωση αλμπουμίνας δείχνει μία άποψη στη δυτική πλευρά του Παλαιού Φρουρίου από την Σπιανάδα της Κερκύρας. Το οικοδομικο συγκρότημα που εμφανίζεται επάνω από τα τείχη, περιλάμβανε το μέγαρο του Γενικού Προνοητή Θάλασσας, που βομβαρδίστηκε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και εν συνεχεία κατεδαφίστηκε.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Η συγκεκριμένη εκτύπωση αλμπουμίνας δείχνει μία άποψη της παλαιάς πόλης και της περιοχής Ανεμόμυλος από το Μον Ρεπό της Κερκύρας. Διακρίνεται κεντρικά η Βυζαντινή Εκκλησία των Αγίων Ιάσονος & Σωσιπάτρου (11ος αιώνας), και στην άκρη δεξιά ο Ανεμόμυλος (16ος αιώνας) που έδωσε το όνομα σε ολόκληρη την περιοχή. Στο βάθος διακρίνεται ο Κόλπος της Γαρίτσας και το Παλαιό Φρούριο.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Η συγκεκριμένη εκτύπωση αλμπουμίνας δείχνει μία άποψη της Σπιανάδας που περιλαμβάνει το Λιστόν της παλαιάς πόλης. Η οδός Καποδιστρίου που πλαισιώνει τη δυτική πλευρά της Άνω Σπιανάδας οδηγεί το βλέμμα στο Λιστόν. Το Λιστόν είναι το όνομα δύο διαδοχικών κτιρίων με στοές και έναν πεζόδρομο που ευθυγραμμίζει το βόρειο ήμισυ της Σπιανάδας. Κατασκευάστηκε το 1807-1814, κατά τη διάρκεια της γαλλικής κυριαρχίας στα Ιόνια Νησιά, από τον Γάλλο αυτοκρατορικό αρμοστή Ματιέ ντε Λεσέψ (1771-1832) σε σχέδιο του Κερκυραίου μηχανικού Ιωάννη Παρμεζάν (1748-1826). Το όνομά του προέρχεται από τη λέξη «λίστα» στη βενετσιάνικη διάλεκτο, που σημαίνει μία ευθεία γραμμή. Στην πραγματικότητα, αρκετές πόλεις στο Βένετο έχουν ένα λιστόν – Βενετία, Βερόνα, Πάδοβα, Μπελούνο, Ροβίγκο και Τεργέστη. Στην Κέρκυρα οι ντόπιοι ακόμα χρησιμοποιούν τη λέξη για να δείξουν τον κεντρικό δρόμο περιπάτου της Παλαιάς Πόλης. Το άπω άκρο της Κάτω Σπιανάδας καταλήγει στο Ανάκτορο των Αγίων Μιχαήλ & Γεωργίου, που κατασκευάστηκε το 1814-1824 από τον Άγγλο στρατιωτικό μηχανικό Σερ Τζωρτζ Γουίτμορ (1775-1862).

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Η παρούσα εκτύπωση αλμπουμίνας δείχνει μία άποψη της εισόδου του Ανακτόρου Αχίλλειον, στην Κέρκυρα. Το Αχίλλειον χτίστηκε από το 1888 έως το 1891 στο Γαστούρι για την αυτοκράτειρα Ελισάβετ της Αυστρίας (1837-1898), επίσης γνωστή ως Σίσι, μετά από πρόταση του αυστριακού προξένου Αλεξάντερ φον Βάρσμπεργκ. Η Ελισάβετ ήταν βαθιά δυστυχής για την τραγική απώλεια του μοναδικού υιού της, Διαδόχου Ροδόλφου της Αυστρίας μετά το περιστατικό του Μάγιερλινγκ το 1889, και ένα έτος αργότερα έχτισε αυτό το θερινό ανάκτορο ως καταφύγιο. Το Αχίλλειον βρίσκεται περίπου δέκα χιλιόμετρα νοτίως της παλαιάς πόλης και προσφέρει πανοραμική θέα προς τον βορρά και σε ολόκληρο το νότιο τμήμα της νήσου μέχρι το Ιόνιο Πέλαγος. Το αρχιτεκτονικό ύφος είναι πομπηιανού ρυθμού και κατά μlίαν έννοια υποδηλώνει ένα ανάκτορο της μυθικής Φαιακίας. Το μοτίβο επικεντρώθηκε στον ήρωα Αχιλλέα της ελληνικής μυθολογίας, από τον οποίο προέρχεται το όνομα. Η Κέρκυρα ήταν ο αγαπημένος προορισμός διακοπών της Ελισάβετ και ήθελε ένα ανάκτορο για να ικανοποιήσει τον θαυμασμό της για την Ελλάδα, τη γλώσσα και τον πολιτισμό της. Το ανάκτορο σχεδιάστηκε από τον Ιταλό αρχιτέκτονα Ραφαέλε Καρίτο (†1911) και χτίστηκε σε μία έκταση 200.000 μ².

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Η συγκεκιμένη εκτύπωση αλμπουμίνας δείχνει μία άποψη του Ανακτόρου Αχίλλειον από τα δυτικά, κοντά στην πλατεία του χωριού Γαστούρι. Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι οικοδομικές εργασίες του ολοκληρώθηκαν το 1891, η παρούσα φωτογραφία του 1892 αναδεικνύει το νεόδμητο ανάκτορο. Σε πρώτο πλάνο εμφανίζονται τρεις εντόπιες μορφές και στο κέντρο τους ξεχωρίζει ένας άνδρας με παραδοσιακή φορεσιά.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Η συγκεκριμένη εκτύπωση αλμπουμίνας δείχνει μία άποψη του Περιστυλίου του Ανακτόρου Αχίλλειον. Δεδομένου ότι όλα τα έργα τέχνης είναι εμπνευσμένα από την αρχαία ελληνική μυθολογία, το Περιστύλιο κυριαρχείται από τα εννέα μαρμάρινα αγάλματα των Μουσών, τα οποία συνοδεύονται από τα αγάλματα του Απόλλωνα, του Ερμή και των Τριών Χαρίτων.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Η παρούσα εκτύπωση αλμπουμίνας δείχνει μία άποψη του αγάλματος του Θνήσκοντος Αχιλλέα στο Ανάκτορο Αχίλλειον στην Κέρκυρα. Κατά την ελληνική μυθολογία, ο Αχιλλέας ήταν ήρωας του Τρωικού Πολέμου, και ο κεντρικός χαρακτήρας και σπουδαιότερος πολεμιστής στην Ιλιάδα του Ομήρου. Πέθανε από πληγή στη φτέρνα ως αποτέλεσμα ενός δηλητηριασμένου βέλους που εκτόξευσε ο Πάρης. Σύμφωνα με τον μύθο, η μητέρα του, Θέτις, είχε βαπτίσει τον Αχιλλέα ως βρέφος στον ποταμό Στύγα, κρατώντας τον από τη φτέρνα του, και έγινε άτρωτος όπου τον άγγιξαν τα νερά - δηλαδή, παντού, εκτός από τις περιοχές που καλύπτονται από τον αντίχειρά και τον δείκτη της - υπονοώντας ότι μόνο μία πληγή στη φτέρνα θα μπορούσε να έφερνε την πτώση του. Ο Ερνστ Χέρτερ (Γερμανία, Βερολίνο, 1846-1917) ήταν ένας διάσημος Γερμανός γλύπτης με δράση στο Βερολίνο. Ειδικεύτηκε στη δημιουργία αγαλμάτων μυθολογικών μορφών. Μεταξύ των πιο διασήμων έργων του είναι ο Θνήσκων Αχιλλέας, που δημιουργήθηκε στο Βερολίνο το 1884. Το άγαλμα αποκτήθηκε από την αυτοκράτειρα της Αυστρίας και αποτελεί εμβληματικό έκθεμα του ανακτόρου της στην Κέρκυρα.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Η συγκεκριμένη εκτύπωση αλμπουμίνας δείχνει μία άποψη του Μνημείου Μενεκράτη στην περιοχή της Γαρίτσας, στα σύνορα του νεκροταφείου της αρχαίας Κερκύρας, με θέα στην πύλη του Λιμένα Αλκινόου. Είναι ένας κυκλικός τάφος, που κατασκευάστηκε τον 6ο αιώνα π.Χ. με μία εντυπωσιακή αρχαϊκή επιγραφή, η οποία θεωρείται μία από τις αρχαιότερες επιγραφές στην Ελλάδα. Είναι ένα ταφικό μνημείο, ένα κενοτάφιο προς τιμήν του Μενεκράτη, πρεσβευτή της Κερκύρας στην Οιάνθεια, μια πόλη κοντά στη σημερινή πόλη του Γαλαξιδίου. Σύμφωνα με την επιγραφή, οι κάτοικοι της πόλης, σε αναγνώριση της προσφοράς του, δημιούργησαν το μνημείο. Η επιγραφή, γραμμένη με κορινθιακό αλφάβητο, χρονολογείται περίπου στο 600 π.Χ., ενώ η αρχιτεκτονική του κενοταφίου χρονολογείται στο 570/540 π.Χ. και υπάρχει μόνο ένα παρόμοιο μνημείο στη Λίνδο της Ρόδου.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Η συγκεκριμένη εκτύπωση αλμπουμίνας δείχνει μία άποψη του Περιστυλίου Μαίτλαντ, στο νότιο άκρο της Άνω Σπιανάδας στην παλαιά πόλη της Κερκύρας. Είναι ένα απλό, κυκλικό, ιονικό μνημείο που ανεγέρθηκε για να τιμήσει τον Σερ Τόμας Μαίτλαντ (Σκωτία, 1760 - Μάλτα, 1824) τον πρώτο Ύπατο Λόρδο Αρμοστή των Ιονίων Νήσων από το 1815 έως το 1823. Αυτό το μνημείο ήταν έργο του Άγγλου στρατιωτικού μηχανικού Σερ Τζωρτζ Γουίτμορ (1775-1862), ο οποίος σχεδίασε επίσης το Ανάκτορο των Αγίων Μιχαήλ & Γεωργίου. Διαθέτει 20 ιωνικούς κίονες σε κυκλική βάση χτισμένους με ασβεστόλιθο Μάλτας.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Η συγκεκριμένη εκτύπωση αλμπουμίνας δείχνει μία άποψη της Επαύλεως Πιέρρη, μίας παραθαλασσίας βίλας στον Κόλπο Ύψου της Κερκύρας. Η φωτογραφία δείχνει τη βίλα να αναδύεται μέσα από ένα καταπράσινο τοπίο από ελιές και κυπαρίσσια. Ένα τυπικό Κερκυραϊκό πορτόνι (θύρα) στο ένα άκρο του κτήματος εμφανίζεται ως πύλη στον επίγειο παράδεισο, ένα ειδυλλιακό μέρος όπου ξηρά και θάλασσα βρίσκονται σε αρμονία. Στο βάθος διακρίνεται αχνά το μεγάλο βουνό του Παντοκράτορα.